Hoca'nın bir kuzusu varmış, pek çok beslermiş. birgün yârenleri gelip Hoca yarın kıyamet kopacakmış, gel bu kuzuyu boğazlayalım ve yiyelim derler. Hoca inanmaz, biri daha gelip böyle söyler, Hoca gerçek sanıp kuzuyu boğazlar, ondan arkasına alıp bir seyir yerine giderler. Orada ateş yakıp kuzuyu kızartmaya başlar. Bu sırada arkadaşları sırtlarını soyunup çamaşırlarını Hoca'ya bırakırlar, her biri bir yana oynamaya giderler. Hoca bu çamaşırların hepsini ateşe urup yakar. Bir de bunların karınları acıkıp geldiklerinde görürler ki çamaşırların hepsi yanıp kül olmuş. Hoca'ya; bunları kim yaktı? Hoca yarın kıyamet kopacak çamaşırı neyleyeceksiniz demiş.
AKINCI Bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendik; Bin atlı o gün dev gibi bir orduyu yendik! Ak tolgalı beylerbeyi haykırdı: ilerle! Bir yaz günü geçtik Tuna'dan kafilelerle... Şimşek gibi bir semte atıldık yedi koldan, Şimşek gibi Türk atlarının geçtiği yoldan. Bir gün doludizgin boşanan atlarımızla, Yerden yedi kat arşa kanatlandık o hızla... Cennette bu gün gülleri açmış görürüz de, Hala o kızıl hatıra titrer gözümüzde!... Bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendik, Bin atlı o gün dev gibi bir orduyu yendik!. Yahya Kemal
Yorumlar
Yorum Gönder